Первый опыт посещения футбольного матча

Менің атым Айша. Жылдар бойы сауда орталығында құмыра сатумен айналыстым. Әр түрлі пішіндегі, әр түрлі өңдегі құмыраларды жасадым. Олар әдемі болды, бірақ бәрі бірдей: олар бос еді. Мен оларды толтыратын нәрсені іздедім, бірақ таба алмадым. Өмірім де сол сияқты болды: сырттан әдемі, бірақ іші бос. Жас кезімде суретші болғымым келген, бірақ отбасым мұны қолдамады. Мен құмырашы болдым, бірақ суретші болмадым.

Бір күні дүкенге бір жас жұп келді. Олар үйлеріне әдемі құмыра сатып алғысы келді. Мен оларға ең әдемі құмыраларды көрсеттім. Олар құмыраларды қарап, бір-біріне күлімсіреп қарады. Содан кейін жігіт: "Біз бұл құмыраны бірге сатып алғымыз келеді, өйткені біздің ортақ өмірімізді онымен бастағымыз келеді" деді. Сол сәтте менің көзіме жасы келді. Менің өмірімде ешқашан бірге бір нәрсені бастаған адам болмады. Мен жалғыз қалдым, және менің құмыраларым да жалғыз болды.

Ол түні үйге қайтып, мен өзімнің бос өмірім туралы ойладым. Мен өзімді бос құмыра сияқты сезіндім: сырттан әдемі, бірақ іші бос. Мен бұл бос орынды толтырғымы келді. Бірақ қалай? Мен сурет сала алмаймын, өйткені мен суретші емеспін. Бірақ мен басқа жолмен толтыра аламын ба?

Мен компьютерді қосып, интернетке кірдім. Мен өзімнің бос өмірімді толтыратын нәрсені іздедім. Кездейсоқтықтан, мен бір интернет форумына тап болдым. Онда адамдар өз өмірлерін қалай толтыратыны туралы талқылайтын. Бір адам: "казино вавада - бұл тек ойын емес, бұл эмоцияларды толтырудың жолы" деп жазған. Бұл сөздер мені таң қалдырды. Эмоцияларды толтыру... Мен дәл осыны іздедім.

Мен бұл сайтқа тіркелдім. Менің пайдаланушы атым "Құмыра" болды. Мен 7000 теңге салдым - бұл менің ең әдемі құмырамымның бағасы. Мен ойындарды таңдауға көп уақыт жұмсадым. Ақырында, мен классикалық рулетканы таңдадым. Неге? Өйткені рулетка дөңгелек, ал дөңгелек - бұл толықтықтың символы. Мен аз мөлшерде қонақүй сала бастадым, тек ойынның қалай жүретінін көру үшін.

Біраз уақыт өткен соң, мен бір санды таңдадым - 7. Бұл маған бақыт әкелетін сан деп естігенмін. Мен барлық қалған ақшамды сол санға салдым. Дөңгелек айналды, шар секірді. Мен тынысымды ұстадым. Шар 7 санына түсті. Мен жеңдім! Бұл сәтте менің көзіме жасы келді. Бұл тек жеңіс емес, бұл менің бос өмірімнің толуы болды. Жеңіс сезімі - бұл менің ішімді толтырған алғашқы нәрсе.

Мен ұтысымды алып, барлық ақшамды шығардым. Процесс жылдам және қарапайым болды. Ақша менің шотымда пайда болды. Мен бұл ақшаны өзіме бірдеңе сатып алмадым. Оның орнына, мен оны жергілікті мектепке өнер студиясын ұйымдастыруға жұмсадым. Мен балаларға сурет салуды үйреттім, олардың шығармашылық қабілеттерін дамытуға көмектестім. Олардың көздеріндегі қуанышты көргенде, менің жүрегім толды.

Сондай-ақ, мен өзіме де бір нәрсе сатып алдым - жаңа бояулар мен қағаздар. Мен бала кезімдегідей сурет сала бастадым. Бұл менің жаңа хоббим болды.

Содан бері мен кейде сол сайтқа кіремін. Мен әлі де рулетканы ойнаймын, әлі де 7 санына қонақүй саламын. Бірақ бұл тек естелік үшін: өмір әрдайым бізге жаңа мүмкіндіктер береді, тіпті біз бос сезінгенімізде де. Біз тек оны қабылдауды білуіміз керек.

Мен әлі де құмыра сатамын, бірақ енді мен оны басқаша сезінемін. Әр құмыра, әр пішін - бұл жаңа әлем, жаңа эмоция. Мен өзімнің сатып алушыларыма да осыны түсіндіремін: өнер - бұл тек бұйым емес, бұл өмірді түсінудің жолы.

Сондықтан, мен әлі де күн сайын құмыра жасаймын, бірақ енді мен оны тек сату үшін жасап қоймаймын, сонымен қатар онымен өзімді де көрсетемін. Өмір - бұл құмыра сияқты: ол бос болуы мүмкін, бірақ біз оны қалағанымызша толтыра аламыз. Мен бұны естен шығармаймын, және сіз де естен шығармаңыз. Әр күні - бұл жаңа құмыра, және біз оны қалағанымызша безендіруіміз керек.